നിനക്ക് വലുതാകുമ്പോ ആരാകണം.......?

പണ്ട് പള്ളിക്കൂടത്തില്‍ പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്ത്, സാറന്മാര്‍ക്കും ടീച്ചര്‍മാര്‍ക്കും ഒരു പരിപാടിയുണ്ട് ചുമ്മാ പിള്ളേരെ ചുറ്റിക്കാന്‍.
            "നിനക്ക് വലുതാകുമ്പോ ആരാകണം"  എന്ന അടിപ്പന്‍ ചോദ്യമാണ് അത്.  മാവേതാ മാങ്ങാണ്ടിയേതാ എന്നറിയില്ലാത്ത പിറുങ്ങാണിപ്പിള്ളേരോടാണ് ഈ ചോദ്യം.
                ഞാന്‍ നാലാം ക്ലാസില്‍ പഠിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ആദ്യമായി ഈ ചോദ്യത്തെ നേരിടുന്നത്. അന്ന് ഞാനും രാജീവും മാത്രമാണ് ഒറ്റപ്പെട്ട ഉത്തരം പറഞ്ഞത്. പെണ്‍കുട്ടികളില്‍ ഒരു 75%  പേരും അന്ന് കന്യാസ്ത്രീ ആകാന്‍ തീരുമാനിച്ചു (അവര്‍ക്കെല്ലാം തന്നെ ഇപ്പൊ 2 നു മേലെ പിള്ളേരായിട്ടുണ്ട് അതില്‍ രണ്ടെണ്ണം ഇരട്ടയും പെറ്റു .. അത് വേറെ കാര്യം) ബാക്കി 25% ടീച്ചര്‍ ആകാനും തീരുമാനിച്ചു
          ആണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് കൃഷി, ഡോക്ടര്‍, സാര്‍, പോലിസ്‌  പിന്നെ ഒരന്‍പതു ശതമാനം പള്ളീലച്ചനും.
           രാജീവിന് കുറച്ചുകൂടെ വിവരം ഉണ്ടായിരുന്നു. കാരണം അവന്‍റെ അപ്പന്‍ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ അന്നത്തെ  വലതുപക്ഷ രഷ്ട്രീയത്തിന്റെ ഭീകരനായ ഒരു പുലി ആയിരുന്നു. കലുങ്കേലിരുന്നു പാവം നാട്ടുകാരോട് രാജീവ് ഗാന്ധിയുടെയും, കരുണാകരന്റെയും, മന്ത്രിമാരുടെയും എല്ലാം കാര്യങ്ങള്‍ വര്‍ണിക്കുന്ന പൌരപ്രമുഖന്‍. അതുകൊണ്ട് അവനു മന്ത്രി ആയാല്‍ മതി.
            ഞാന്‍ അന്നും ഭയങ്കര സംഭവമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ശരിക്കും ആലോചിച്ചു
            "ആരാകണം വലുതാകുമ്പോള്‍"

           എന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ അന്നവിടെ രണ്ടേരണ്ടു മഹാന്മാരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഒന്ന് നെല്ല് കുത്തുന്ന മില്ല് നടത്തുന്ന ഷാജി ചേട്ടനും സ്വന്തമായി ആലയുള്ള കൊല്ലന്‍ സുകു ചേട്ടനും.
           ഷാജി ചേട്ടന്‍ ആ മില്ല് ഘട ഘട എന്ന ഒച്ചയോടെ പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കുന്നതും,  ആളുകള്‍ ഇത്തിരി നെല്ലുമായി കുത്തിക്കാന്‍ വരുമ്പോള്‍ രണ്ടുപേര്‍ കൂടി വരട്ടെ അല്ലെ സ്റ്റാര്‍ട്ട്  ആക്കുന്നതിന് മുതലില്ല എന്ന് ഒരു പുച്ഛത്തോടെ പറയുന്നതും ഹോ എന്താ സ്റ്റയില്‍.
           "വലുതാകുമ്പോള്‍ ഷാജി ചേട്ടന്‍ ആയാലോ...!!!! വേണ്ട ഇന്നാള് എന്നേം ചേട്ടായിയെയും ഒത്തിരി നേരം അവിടെ നിറുത്തീതാ ദുഷ്ടന്‍"
             സുകു ചേട്ടന്‍ ആയാ മതി.  ഇരുമ്പ്‌ കഷണങ്ങള്‍ ഉലയില്‍ വച്ച് നല്ല ചുവന്ന നിറത്തിലാക്കി അടിച്ച് പരത്തി രാകി, കത്തിയും അരിവാളും വാക്കത്തിയും, കോടാലിയും, റബറുവെട്ടുന്ന കത്തിയും പിന്നെ കൊമ്പിന്റെ പിടിയൊക്കെ ഇട്ടു ദാമു ചേട്ടന് പിച്ചാത്തിയും ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കുന്നത്‌ എത്ര ദിവസം കൊതിയോടെ  നോക്കിയിരുന്നിട്ടുള്ളതാ. അതുമതി. ഉറപ്പിച്ചു.
              " ടീച്ചറെ എനിക്ക് പഠിച്ചു പഠിച്ചു ഒരു വല്യ കൊല്ലനാകണം" ഞാന്‍ അഭിമാനത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
             എന്റെ കൂടെ വായിനോക്കാന്‍ ആലയില്‍ വന്നിരുന്ന കൂട്ടുകാര്‍ അസൂയയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു. അവന്മാര്‍ക്കും അപ്പൊ തോന്നുന്നുണ്ടാവും അച്ചനാവണ്ടാരുന്നു കൊല്ലനായാ മതിയായിരുന്നു എന്ന്.  പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആണേ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു. അഭിമാനത്തോട് കൂടെ ഞാന്‍ ചൂലപിടിച്ചുള്ള ആ ഞെളിവ്‌ ഒന്നുകൂടി കൂട്ടി.
           എന്നാല്‍ കേട്ടപാടെ  ടീച്ചര്‍ ഭയങ്കര ചിരി.  എനിക്കെന്താ പ്രശ്നം എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.  ഇത്രയും നല്ല ഒരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞിട്ടും ചിരിക്കുന്നു. അല്ല ടീച്ചറിനു വല്ല വിവരോം ഉണ്ടോ..!!
            ഞാന്‍ ഇത് വീട്ടിലും ചെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവരും ഭയങ്കര കളിയാക്ക്.
            "ഓ നീ കൊല്ലനാകും ഉറപ്പ്‌"
           റേഡിയോ മംഗോ പോലെ അതും നാട്ടിലെങ്ങും പാട്ടായി. ഇപ്പോഴും പലരും എന്നോട് ചോദിക്കാറുണ്ട്
             "നീ കൊല്ലനായോടെ.... " എന്ന്
            ഇത് ഞാന്‍ ഇവിടെ പറയാന്‍ കാരണം ചില തൊഴിലുകള്‍ക്ക് നമ്മള്‍ നല്‍കിയിരിക്കുന്ന അയിത്തവും പുച്ഛവും പറയാന്‍ ആണ്.
             നമ്മള്‍ക്ക് ജോലി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സര്‍ക്കാര്‍ വേല അല്ലെങ്കില്‍ ഉടുവസ്ത്രം ചുളുങ്ങാത്ത പണി മാത്രം. അതില്ലാത്തവന്‍ തൊഴില്‍ രഹിതന്‍.  ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ പോയി നിന്ന് തൊഴിലില്ലായ്മാ വേതനം എന്നു പറയുന്ന നക്കാപ്പിച്ച വാങ്ങി അടുത്തുള്ള ബാറില്‍ കൊടുക്കുന്നു.  പെണ്‍കുട്ടികളാണെങ്കില്‍ അടുത്തുള്ള കോസ്മെടിക് ഷോപ്പിലും. എല്ലാവരും അല്ലകെട്ടോ, പക്ഷെ ഭൂരിഭാഗവും
             നാട്ടിലെ പാരലല്‍ കോളേജില്‍ പഠിപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്നത് അഭിമാനം എന്നാല്‍ കൂലിപണി പുച്ഛം. ഞാന്‍ ഇത് പോലെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ പോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ കൂലിപ്പണിക്ക് പോയിരുന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാരോടാണ് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വണ്ടിക്കൂലി പോലും വാങ്ങിയിരുന്നത്. പക്ഷെ സാറേ എന്ന വിളി എനിക്ക് മാത്രം. സാമ്പത്തികമായി നോക്കിയാല്‍ പോലും അഞ്ചക്ക ശമ്പളം തന്നെയാണ് നല്ല ഒരു പുറം പണിക്കാരനും മേടിക്കുന്നത്.
              എന്‍റെ കാഴ്ചയില്‍ നമ്മുടെ കേരളത്തില്‍ തൊഴില്‍ ചെയ്യാന്‍ തയ്യാര്‍ ഉള്ളവന് ഒരിക്കലും തൊഴില്‍ ഇല്ലാതെ വരില്ല. തൊഴിലില്ലായ്മ എന്ന പ്രശ്നവും ഇവിടില്ല. തമിഴ്നാട്, ബംഗാള്‍, സിക്കിം, നേപ്പാള്‍ തുടങ്ങിയ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് ഇത് ഖനിയാണ്. അവരാണല്ലോ ഇപ്പൊ ഇവിടെ നമ്മേക്കാളും കൂടുതല്‍. ഈയിടെ പെരുമ്പാവൂര്‍ തീയേറ്ററില്‍ ബംഗാളി സിനിമ ഓടുന്നതിന്റെ പോസ്റ്റ്‌ കണ്ടു. ഹബ്ബ..........
               നമ്മള്‍ കേരളത്തിന് വെളിയില്‍ ആണെങ്കില്‍ മാത്രമല്ലേ പണിയെടുക്കൂ..... ഞാന്‍ ചെന്നയില്‍ താമസിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തുള്ള ഡ്രൈനേജ് സവിധാനം തകരാറിലായി. ഉള്ള അഴുക്ക് മുഴുവന്‍ കവിഞ്ഞ് ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങി. അപ്പൊ അത് ശരിയാക്കാന്‍ ആളുകള്‍ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞുകേട്ടു. ഇത് ശരിയാക്കുന്ന യത്രം കാണാന്‍ ഞാനും കൂടി. എന്നാല്‍ വന്നത് രണ്ടു ആളുകള്‍ നല്ല ഒന്നാന്തരം വിലക്കൂടിയ കാറില്‍ വന്നു. അവിടെ നിറുത്തി തുണി മാറി എന്തോ ഒരു തരംവേഷം എടുത്തണിഞ്ഞു പയ്യെ ആ അഴുക്കുചാലില്‍ മുങ്ങി തപ്പി പണി തുടങ്ങി. എപ്പടി ?
            എല്ലാ ജോലികളും മാന്യമാണ് എന്നും അത് ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് അഭിമാനം ഉണ്ട് എന്നും, ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടിചെയ്യുന്ന മാന്യമായ തൊഴില്‍ നല്ലതാണെന്നും കരുതിയാല്‍ ഇവിടെ തൊഴിലില്ലായ്മ എന്ന സാധനം കണികാണാന്‍ കിട്ടില്ല.

NB: ഈ പോസ്റ്റിനു കമന്റ് ഇട്ട ശങ്കരനാരായണന്‍ മലപ്പുറം  എഴുതിയ ഒരു പോസ്റ്റ്‌  ഇതിന്റെ ഒപ്പം വായിക്കണമെന്ന് ഞാന്‍ അഭ്യര്‍ത്തിക്കുന്നു. ഞാന്‍ ഇന്നാണ് അവിടെ  SUGATHAN എന്ന ബ്ലോഗില്‍ പോകുന്നത് .  ഇതിനു സമാനമായ ആ പോസ്റ്റ്‌  കാനനമെന്കില്‍ ഇവിടെ കുത്തിക്കോ   ഇവിടെയും